Sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej jest stosowana w leczeniu hiperkalcemii, czyli zwiększonego stężenia wapnia we krwi. Może być również stosowana w leczeniu hiperkaliemii, czyli zwiększonego stężenia potasu we krwi.
Dawkowanie
Dawkowanie soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej zależy od stopnia hiperkalcemii lub hiperkaliemii. Zwykle stosuje się 15-60 g doustnie, 1-4 razy dziennie. Lek należy przyjmować z wodą lub innym płynem.
Przeciwskazania do stosowania
Nie należy stosować soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub jakikolwiek składnik preparatu. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z niedoborem wapnia lub hipokalcemią.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Podczas stosowania soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej należy monitorować stężenie elektrolitów we krwi, w tym wapnia, potasu i magnezu. Lek może wpływać na wchłanianie innych leków, dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej w połączeniu z innymi lekami.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej może wpływać na wchłanianie innych leków, w tym tetracyklin, digoksyny, fenytoiny, warfaryny, cyklosporyny i leków przeciwhistaminowych.
Interakcje z alkoholem
Nie ma znanych interakcji soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej z alkoholem.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Nie ma znanych wpływów soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługę maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej może wpływać na wchłanianie innych leków, dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania leku w połączeniu z innymi lekami.
Wpływ na ciążę
Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej u kobiet w ciąży. Lek należy stosować tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Wpływ na laktację
Nie wiadomo, czy sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej przenika do mleka matki. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u kobiet karmiących piersią.
Wpływ na płodność
Nie ma danych dotyczących wpływu soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej na płodność.
Skutki uboczne
Najczęstszymi skutkami ubocznymi stosowania soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej są biegunka, nudności, wymioty, bóle brzucha i zaparcia. Mogą również wystąpić zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokalcemia, hipomagnezemia i hipokaliemia.
Objawy przedawkowania
Przedawkowanie soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej może prowadzić do poważnych zaburzeń elektrolitowych, takich jak hipokalcemia, hipomagnezemia i hipokaliemia. Objawy przedawkowania mogą obejmować biegunkę, nudności, wymioty, bóle brzucha i osłabienie mięśni.
Mechanizm działania
Sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej działa poprzez wymianę jonową, wiążąc jony wapnia lub potasu w przewodzie pokarmowym i usuwając je z organizmu wraz z kałem.
Wchłanianie
Sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej nie jest wchłaniana z przewodu pokarmowego.
Dystrybucja
Nie ma danych dotyczących dystrybucji soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej.
Metabolizm
Nie ma danych dotyczących metabolizmu soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej.
Wydalanie
Sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej jest wydalana z organizmu wraz z kałem.
Podsumowanie
Sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej jest stosowana w leczeniu hiperkalcemii i hiperkaliemii. Lek działa poprzez wymianę jonową, wiążąc jony wapnia lub potasu w przewodzie pokarmowym i usuwając je z organizmu wraz z kałem. Podczas stosowania leku należy monitorować stężenie elektrolitów we krwi i zachować ostrożność podczas stosowania leku w połączeniu z innymi lekami. Najczęstszymi skutkami ubocznymi stosowania soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej są biegunka, nudności, wymioty, bóle brzucha i zaparcia. Przedawkowanie leku może prowadzić do poważnych zaburzeń elektrolitowych, takich jak hipokalcemia, hipomagnezemia i hipokaliemia.
