Epoetyna teta to syntetyczny analog erytropoetyny, hormonu produkowanego naturalnie przez nerki, który stymuluje produkcję czerwonych krwinek. Lek jest stosowany w leczeniu niedokrwistości związanej z chorobami nerek, nowotworami złośliwymi, chemioterapią oraz w przypadku konieczności transfuzji krwi.
Dawkowanie
Dawkowanie epoetyny tety zależy od wskazań medycznych i stanu pacjenta. Lek podawany jest w postaci zastrzyków podskórnych lub dożylnych. Dawkę i częstotliwość podawania ustala lekarz.
Przeciwskazania do stosowania
Epoetyna teta jest przeciwwskazana u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, chorobami serca, chorobami krwi, chorobami autoimmunologicznymi oraz u kobiet w ciąży i karmiących piersią.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem leczenia epoetyną tetą należy dokładnie zbadać pacjenta pod kątem chorób serca, chorób krwi oraz nadciśnienia tętniczego. Podczas leczenia należy monitorować ciśnienie krwi oraz poziom hemoglobiny. W przypadku wystąpienia objawów alergii należy natychmiast przerwać leczenie.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Nie stwierdzono istotnych interakcji epoetyny tety z innymi substancjami czynnymi.
Interakcje z alkoholem
Nie stwierdzono istotnych interakcji epoetyny tety z alkoholem.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Epoetyna teta nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Nie stwierdzono istotnych interakcji epoetyny tety z innymi lekami.
Wpływ na ciążę
Epoetyna teta jest przeciwwskazana u kobiet w ciąży.
Wpływ na laktację
Epoetyna teta jest przeciwwskazana u kobiet karmiących piersią.
Wpływ na płodność
Nie stwierdzono wpływu epoetyny tety na płodność.
Skutki uboczne
Najczęstszymi skutkami ubocznymi epoetyny tety są bóle głowy, nudności, wymioty, biegunka, bóle mięśni, gorączka oraz reakcje alergiczne. W rzadkich przypadkach może wystąpić zwiększenie ryzyka wystąpienia zatorowości.
Objawy przedawkowania
Przedawkowanie epoetyny tety może prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia zatorowości oraz nadciśnienia tętniczego.
Mechanizm działania
Epoetyna teta działa jak endogenna erytropoetyna, stymulując produkcję czerwonych krwinek w szpiku kostnym.
Wchłanianie
Epoetyna teta jest szybko wchłaniana po podaniu podskórnym lub dożylnym.
Dystrybucja
Epoetyna teta jest dystrybuowana do tkanek organizmu, w tym do szpiku kostnego.
Metabolizm
Epoetyna teta jest metabolizowana w wątrobie.
Wydalanie
Epoetyna teta jest wydalana z organizmu przez nerki.
Podsumowanie
Epoetyna teta jest syntetycznym analogiem erytropoetyny, stosowanym w leczeniu niedokrwistości związanej z chorobami nerek, nowotworami złośliwymi oraz chemioterapią. Lek działa jak endogenna erytropoetyna, stymulując produkcję czerwonych krwinek w szpiku kostnym. Epoetyna teta jest przeciwwskazana u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych oraz u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Lek może powodować skutki uboczne, takie jak bóle głowy, nudności, wymioty, biegunka, bóle mięśni, gorączka oraz reakcje alergiczne. Przed rozpoczęciem leczenia należy dokładnie zbadać pacjenta pod kątem chorób serca, chorób krwi oraz nadciśnienia tętniczego. Podczas leczenia należy monitorować ciśnienie krwi oraz poziom hemoglobiny. W przypadku wystąpienia objawów alergii należy natychmiast przerwać leczenie.
