Burosumab to lek stosowany w leczeniu hipofosfatemii u pacjentów z chorobą X-linked hypophosphatemia (XLH). XLH jest rzadką chorobą genetyczną, która powoduje niedobór fosforanów w organizmie, co prowadzi do zaburzeń rozwoju kości i zębów.
Dawkowanie
Dawkowanie burosumabu zależy od wieku i wagi pacjenta oraz poziomu fosforanów we krwi. Lek podawany jest w postaci zastrzyków podskórnych raz na tydzień. Dawkę i częstotliwość podawania ustala lekarz.
Przeciwskazania do stosowania
Burosumab jest przeciwwskazany u pacjentów uczulonych na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem leczenia burosumabem należy wykluczyć obecność innych chorób, które mogą wpływać na poziom fosforanów we krwi. Podczas leczenia należy regularnie monitorować poziom fosforanów, wapnia i witaminy D we krwi oraz stan kości i zębów.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Nie stwierdzono istotnych interakcji burosumabu z innymi substancjami czynnymi.
Interakcje z alkoholem
Nie stwierdzono istotnych interakcji burosumabu z alkoholem.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Burosumab nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Nie stwierdzono istotnych interakcji burosumabu z innymi lekami.
Wpływ na ciążę
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu burosumabu na ciążę. Należy unikać stosowania leku w ciąży, chyba że korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla płodu.
Wpływ na laktację
Nie wiadomo, czy burosumab przenika do mleka matki. Należy unikać stosowania leku podczas karmienia piersią.
Wpływ na płodność
Nie stwierdzono wpływu burosumabu na płodność.
Skutki uboczne
Najczęstsze skutki uboczne burosumabu to bóle głowy, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, gorączka, osłabienie i ból w miejscu podania. Rzadziej mogą wystąpić reakcje alergiczne, skurcze mięśni, obrzęki i wysypki skórne.
Objawy przedawkowania
Nie stwierdzono przypadków przedawkowania burosumabu.
Mechanizm działania
Burosumab jest monoklonalnym przeciwciałem, które wiąże się z białkiem FGF23, hamując jego działanie. FGF23 jest hormonem, który reguluje poziom fosforanów we krwi poprzez hamowanie ich wchłaniania w jelitach i zwiększanie ich wydalania z moczem. W chorobie XLH poziom FGF23 jest zbyt wysoki, co prowadzi do niedoboru fosforanów. Burosumab hamuje działanie FGF23, co zwiększa wchłanianie fosforanów w jelitach i zmniejsza ich wydalanie z moczem.
Wchłanianie
Burosumab jest podawany podskórnie i szybko wchłania się do krwiobiegu.
Dystrybucja
Nie stwierdzono istotnych informacji na temat dystrybucji burosumabu.
Metabolizm
Nie stwierdzono istotnych informacji na temat metabolizmu burosumabu.
Wydalanie
Nie stwierdzono istotnych informacji na temat wydalania burosumabu.
Podsumowanie
Burosumab jest lekiem stosowanym w leczeniu hipofosfatemii u pacjentów z chorobą X-linked hypophosphatemia (XLH). Lek hamuje działanie hormonu FGF23, co zwiększa wchłanianie fosforanów w jelitach i zmniejsza ich wydalanie z moczem. Najczęstsze skutki uboczne burosumabu to bóle głowy, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, gorączka, osłabienie i ból w miejscu podania. Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć obecność innych chorób, które mogą wpływać na poziom fosforanów we krwi. Podczas leczenia należy regularnie monitorować poziom fosforanów, wapnia i witaminy D we krwi oraz stan kości i zębów. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów uczulonych na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Należy unikać stosowania leku w ciąży i podczas karmienia piersią. Nie stwierdzono istotnych interakcji burosumabu z innymi substancjami czynnymi i alkoholem. Nie stwierdzono przypadków przedawkowania burosumabu.
