Deferazyroks jest lekiem stosowanym w leczeniu przewlekłej hemochromatozy u pacjentów, którzy otrzymują regularne transfuzje krwi.
Dawkowanie
Dawkowanie deferazyroksu zależy od masy ciała pacjenta oraz ilości transfuzji krwi, które otrzymuje. Zazwyczaj zaleca się dawkę 20-30 mg/kg masy ciała na dobę, podawaną doustnie. Lek należy przyjmować raz dziennie, najlepiej w trakcie posiłku.
Przeciwskazania do stosowania
Deferazyroks jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem leczenia deferazyroks należy wykonać badania krwi w celu oceny funkcji wątroby i nerek. W trakcie leczenia należy regularnie monitorować poziom ferrytyny we krwi oraz funkcję wątroby i nerek. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, takich jak bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, wysypka lub obrzęk, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Deferazyroks może wpływać na wchłanianie innych leków podawanych doustnie, takich jak antybiotyki, leki przeciwgrzybicze i leki przeciwwirusowe. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach przed rozpoczęciem leczenia deferazyroks.
Interakcje z alkoholem
Nie zaleca się spożywania alkoholu w trakcie leczenia deferazyroks, ponieważ alkohol może zwiększać ryzyko działań niepożądanych, takich jak uszkodzenie wątroby.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Deferazyroks nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Deferazyroks może wpływać na wchłanianie żelaza z pokarmu, dlatego należy unikać spożywania pokarmów bogatych w żelazo w trakcie leczenia.
Wpływ na ciążę
Nie przeprowadzono wystarczających badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania deferazyroksu u kobiet w ciąży. Lek może być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu.
Wpływ na laktację
Nie wiadomo, czy deferazyroks przenika do mleka kobiecego. Należy unikać stosowania leku w trakcie karmienia piersią.
Wpływ na płodność
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu deferazyroksu na płodność.
Skutki uboczne
Najczęstsze działania niepożądane związane z stosowaniem deferazyroksu to bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, wysypka i obrzęk. Rzadziej mogą wystąpić uszkodzenie wątroby, zmiany w wynikach badań laboratoryjnych (np. wzrost poziomu enzymów wątrobowych), reakcje alergiczne i zmniejszenie liczby białych krwinek.
Objawy przedawkowania
Nie ma danych dotyczących objawów przedawkowania deferazyroksu. W przypadku przedawkowania należy skontaktować się z lekarzem.
Mechanizm działania
Deferazyroks jest lekiem chelatującym, który wiąże nadmiar żelaza w organizmie i ułatwia jego wydalanie z organizmu.
Wchłanianie
Deferazyroks jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego.
Dystrybucja
Deferazyroks jest dobrze dystrybuowany w organizmie.
Metabolizm
Deferazyroks jest metabolizowany w wątrobie.
Wydalanie
Deferazyroks jest wydalany z organizmu głównie przez nerki.
Podsumowanie
Deferazyroks jest lekiem stosowanym w leczeniu przewlekłej hemochromatozy u pacjentów, którzy otrzymują regularne transfuzje krwi. Lek jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego i dobrze dystrybuowany w organizmie. Najczęstsze działania niepożądane to bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, wysypka i obrzęk. Przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać badania krwi w celu oceny funkcji wątroby i nerek, a w trakcie leczenia należy regularnie monitorować poziom ferrytyny we krwi oraz funkcję wątroby i nerek. Deferazyroks nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Lek może być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Należy unikać stosowania leku w trakcie karmienia piersią. Deferazyroks jest lekiem chelatującym, który wiąże nadmiar żelaza w organizmie i ułatwia jego wydalanie z organizmu.
