Kanagliflozyna to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Jest to inhibitor kotransportera sodowo-glukozowego typu 2 (SGLT2), który działa poprzez hamowanie wchłaniania glukozy w nerkach i zwiększenie wydalania glukozy z moczem.
Dawkowanie
Zwykła dawka kanagliflozyny wynosi 100 mg raz na dobę. W przypadku pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek dawka powinna wynosić 50 mg raz na dobę. Lek należy przyjmować doustnie, niezależnie od posiłków.
Przeciwskazania do stosowania
Kanagliflozyna jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, dializowanych oraz u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Lek jest również przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących piersią.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem stosowania kanagliflozyny należy dokładnie ocenić funkcję nerek pacjenta. W trakcie leczenia należy regularnie monitorować poziom kreatyniny oraz funkcję nerek. W przypadku wystąpienia objawów infekcji dróg moczowych, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Kanagliflozyna może wpływać na działanie innych leków moczopędnych, co może prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia hipotensji ortostatycznej. Należy unikać jednoczesnego stosowania kanagliflozyny z lekami moczopędnymi.
Interakcje z alkoholem
Nie stwierdzono istotnych interakcji między kanagliflozyną a alkoholem. Jednakże, należy pamiętać, że alkohol może wpływać na poziom cukru we krwi, co może wpłynąć na skuteczność leczenia cukrzycy.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Kanagliflozyna nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Nie stwierdzono istotnych interakcji między kanagliflozyną a innymi lekami.
Wpływ na ciążę
Kanagliflozyna jest przeciwwskazana u kobiet w ciąży. Nie przeprowadzono odpowiednich badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania kanagliflozyny u kobiet w ciąży.
Wpływ na laktację
Nie wiadomo, czy kanagliflozyna przenika do mleka kobiecego. Z tego powodu, lek jest przeciwwskazany u kobiet karmiących piersią.
Wpływ na płodność
Nie przeprowadzono odpowiednich badań dotyczących wpływu kanagliflozyny na płodność.
Skutki uboczne
Najczęstsze działania niepożądane kanagliflozyny to infekcje dróg moczowych, hipoglikemia, hipotonia ortostatyczna, biegunka, nudności oraz zmniejszenie masy ciała.
Objawy przedawkowania
W przypadku przedawkowania kanagliflozyny, może wystąpić zwiększone ryzyko hipotensji ortostatycznej oraz zaburzeń elektrolitowych. W takim przypadku należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Mechanizm działania
Kanagliflozyna działa poprzez hamowanie kotransportera sodowo-glukozowego typu 2 (SGLT2), który jest odpowiedzialny za wchłanianie glukozy z moczu. Dzięki temu, kanagliflozyna zwiększa wydalanie glukozy z moczem oraz zmniejsza stężenie glukozy we krwi.
Wchłanianie
Kanagliflozyna jest dobrze wchłaniana po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie leku we krwi występuje około 1 godzinę po podaniu.
Dystrybucja
Kanagliflozyna jest w 99% związana z białkami osocza. Lek jest dobrze dystrybuowany w organizmie.
Metabolizm
Kanagliflozyna jest metabolizowana w wątrobie. Głównym metabolitem jest M18.
Wydalanie
Kanagliflozyna jest wydalana głównie z moczem w postaci niezmienionej substancji oraz jej metabolitów.
Podsumowanie
Kanagliflozyna jest lekiem stosowanym w leczeniu cukrzycy typu 2. Działa poprzez hamowanie kotransportera sodowo-glukozowego typu 2 (SGLT2), co prowadzi do zwiększenia wydalania glukozy z moczem oraz zmniejszenia stężenia glukozy we krwi. Lek może powodować działania niepożądane, takie jak infekcje dróg moczowych, hipoglikemia oraz hipotonia ortostatyczna. Przed rozpoczęciem stosowania kanagliflozyny należy dokładnie ocenić funkcję nerek pacjenta oraz regularnie monitorować poziom kreatyniny oraz funkcję nerek. Lek jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących piersią. W przypadku przedawkowania kanagliflozyny, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
