Inhibitor C1 (ludzki) jest stosowany w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak toczeń rumieniowaty układowy, choroba Hashimoto, choroba Gravesa-Basedowa, reumatoidalne zapalenie stawów oraz choroba Addisona.
Dawkowanie
Dawkowanie Inhibitora C1 (ludzkiego) zależy od rodzaju choroby i indywidualnych potrzeb pacjenta. Lek podawany jest w postaci wstrzyknięć podskórnych lub dożylnych. Dawkowanie i częstotliwość podawania ustala lekarz.
Przeciwskazania do stosowania
Inhibitor C1 (ludzki) jest przeciwwskazany u pacjentów uczulonych na którykolwiek ze składników leku.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem leczenia Inhibitorem C1 (ludzkim) należy poinformować lekarza o wszystkich chorobach, jakie pacjent ma lub miał w przeszłości, a także o przyjmowanych lekach. Lekarz powinien również wiedzieć o ciąży lub planowanej ciąży, karmieniu piersią oraz o planowanej operacji.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Nie stwierdzono znaczących interakcji Inhibitora C1 (ludzkiego) z innymi substancjami czynnymi.
Interakcje z alkoholem
Nie stwierdzono znaczących interakcji Inhibitora C1 (ludzkiego) z alkoholem.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Inhibitor C1 (ludzki) nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów.
Inne rodzaje interakcji
Nie stwierdzono znaczących interakcji Inhibitora C1 (ludzkiego) z innymi lekami.
Wpływ na ciążę
Nie przeprowadzono wystarczających badań dotyczących wpływu Inhibitora C1 (ludzkiego) na ciążę. Lek powinien być stosowany tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu.
Wpływ na laktację
Nie wiadomo, czy Inhibitor C1 (ludzki) przenika do mleka matki. Kobiety karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania leku.
Wpływ na płodność
Nie stwierdzono wpływu Inhibitora C1 (ludzkiego) na płodność.
Skutki uboczne
Najczęściej występującymi skutkami ubocznymi Inhibitora C1 (ludzkiego) są bóle głowy, nudności, wymioty, biegunka, gorączka oraz bóle mięśni i stawów. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy.
Objawy przedawkowania
Nie stwierdzono przypadków przedawkowania Inhibitora C1 (ludzkiego).
Mechanizm działania
Inhibitor C1 (ludzki) jest białkiem, które hamuje aktywację układu dopełniacza. Układ dopełniacza jest ważnym elementem układu odpornościowego, który bierze udział w reakcjach zapalnych i obronie przed zakażeniami. W chorobach autoimmunologicznych układ dopełniacza atakuje własne komórki organizmu, co prowadzi do uszkodzeń tkanek i narządów. Inhibitor C1 (ludzki) hamuje aktywację układu dopełniacza i zmniejsza reakcje zapalne.
Wchłanianie
Inhibitor C1 (ludzki) jest podawany dożylnie lub podskórnie. Po podaniu dożylnym lek szybko osiąga maksymalne stężenie we krwi.
Dystrybucja
Inhibitor C1 (ludzki) jest dystrybuowany do tkanek organizmu, gdzie hamuje aktywację układu dopełniacza.
Metabolizm
Inhibitor C1 (ludzki) jest metabolizowany w organizmie.
Wydalanie
Inhibitor C1 (ludzki) jest wydalany z organizmu przez nerki.
Podsumowanie
Inhibitor C1 (ludzki) jest stosowany w leczeniu chorób autoimmunologicznych. Lek hamuje aktywację układu dopełniacza i zmniejsza reakcje zapalne. Inhibitor C1 (ludzki) jest podawany dożylnie lub podskórnie, a jego dawkowanie i częstotliwość podawania ustala lekarz. Lek może powodować skutki uboczne, takie jak bóle głowy, nudności, wymioty, biegunka, gorączka oraz bóle mięśni i stawów. Przed rozpoczęciem leczenia Inhibitorem C1 (ludzkim) należy poinformować lekarza o wszystkich chorobach, jakie pacjent ma lub miał w przeszłości, a także o przyjmowanych lekach. Lekarz powinien również wiedzieć o ciąży lub planowanej ciąży, karmieniu piersią oraz o planowanej operacji.
