Macitentan jest lekiem stosowanym w leczeniu nadciśnienia płucnego (PAH) klasy II i III u dorosłych. PAH to rzadka choroba, w której ciśnienie krwi w płucach jest zbyt wysokie, co prowadzi do osłabienia mięśni serca i duszności.
Dawkowanie
Zwykle zaleca się przyjmowanie 10 mg macitentanu raz na dobę doustnie. Lek można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia. Dawkę i czas trwania leczenia ustala lekarz.
Przeciwskazania do stosowania
Nie należy stosować macitentanu u pacjentów uczulonych na tę substancję lub na którykolwiek z pozostałych składników leku.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza o wszystkich chorobach, których pacjent cierpi, oraz o przyjmowanych lekach. Macitentan może wpływać na wątrobę, dlatego należy regularnie wykonywać badania krwi w celu monitorowania funkcji wątroby. Lek może również wpływać na płodność, dlatego kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji podczas leczenia.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Nie zaleca się stosowania macitentanu z innymi lekami, które wpływają na wątrobę, takimi jak ketokonazol, itrakonazol, rytonawir, telitromycyna, klaritromycyna, nefazodon, cymetydyna, diltiazem, verapamil, amiodaron, amlodypina, felodypina, nifedypina, bosentan, rifampicyna i fenytoina.
Interakcje z alkoholem
Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas stosowania macitentanu, ponieważ alkohol może zwiększać ryzyko działań niepożądanych.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Nie stwierdzono wpływu macitentanu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Nie stwierdzono innych znaczących interakcji z innymi lekami.
Wpływ na ciążę
Macitentan może powodować uszkodzenie płodu i jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji podczas leczenia.
Wpływ na laktację
Nie wiadomo, czy macitentan przenika do mleka matki. Kobiety karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia.
Wpływ na płodność
Macitentan może wpływać na płodność u kobiet i mężczyzn. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji podczas leczenia.
Skutki uboczne
Najczęstsze działania niepożądane macitentanu to bóle głowy, obrzęki kończyn, bóle mięśniowe, nudności, biegunka, osłabienie, zawroty głowy, wysypka i zmniejszenie liczby czerwonych krwinek. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych należy skontaktować się z lekarzem.
Objawy przedawkowania
Nie stwierdzono objawów przedawkowania macitentanu. W przypadku przypadkowego przedawkowania należy skontaktować się z lekarzem.
Mechanizm działania
Macitentan jest antagonistą receptora endoteliny-1 (ET-1), co oznacza, że blokuje działanie ET-1, substancji, która powoduje skurcz naczyń krwionośnych i zwiększenie ciśnienia krwi w płucach. Blokowanie ET-1 zmniejsza skurcz naczyń krwionośnych i zmniejsza ciśnienie krwi w płucach.
Wchłanianie
Macitentan jest dobrze wchłaniany po podaniu doustnym, a maksymalne stężenie we krwi osiąga się po około 8 godzinach.
Dystrybucja
Macitentan wiąże się z białkami osocza w około 99,9%. Przenika do tkanek, w tym do płuc.
Metabolizm
Macitentan jest metabolizowany w wątrobie przez enzymy cytochromu P450.
Wydalanie
Macitentan jest wydalany głównie z kałem (około 75%) i z moczem (około 20%).
Podsumowanie
Macitentan jest lekiem stosowanym w leczeniu nadciśnienia płucnego klasy II i III u dorosłych. Lek działa poprzez blokowanie działania endoteliny-1, substancji, która powoduje skurcz naczyń krwionośnych i zwiększenie ciśnienia krwi w płucach. Macitentan może powodować działania niepożądane, takie jak bóle głowy, obrzęki kończyn i nudności. Lek jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z kałem i moczem. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji podczas leczenia, ponieważ macitentan może wpływać na płodność. Pacjenci powinni regularnie wykonywać badania krwi w celu monitorowania funkcji wątroby. Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza o wszystkich chorobach, których pacjent cierpi, oraz o przyjmowanych lekach.
