Deferoksamina jest lekiem stosowanym w leczeniu przewlekłej hemochromatozy, czyli choroby, w której organizm gromadzi zbyt dużo żelaza. Jest to spowodowane zwiększonym wchłanianiem żelaza z pożywienia lub nadmiernymi transfuzjami krwi. Deferoksamina jest również stosowana w leczeniu zatrucia żelazem.
Dawkowanie
Dawkowanie deferoksaminy zależy od wieku, wagi i stanu zdrowia pacjenta oraz od przyczyny stosowania leku. Zwykle dawka wynosi od 20 do 40 mg/kg masy ciała na dobę, podawana w postaci wstrzyknięcia podskórnego lub dożylnego. Lekarz prowadzący ustala indywidualną dawkę i częstotliwość podawania.
Przeciwskazania do stosowania
Deferoksamina jest przeciwwskazana u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub jakikolwiek składnik preparatu.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem leczenia deferoksaminą należy wykonać badania krwi w celu oceny poziomu żelaza i funkcji nerek. Podczas leczenia należy regularnie monitorować poziom żelaza i funkcję nerek. Deferoksamina może powodować uszkodzenie nerek, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek. W przypadku wystąpienia objawów takich jak ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, osłabienie, obrzęki lub zmiany w oddawaniu moczu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Deferoksamina może wpływać na działanie innych leków, zwłaszcza tetracyklin, penicylin, cyklosporyny i witaminy C. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach przed rozpoczęciem leczenia deferoksaminą.
Interakcje z alkoholem
Nie stwierdzono interakcji między deferoksaminą a alkoholem.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Deferoksamina nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Nie stwierdzono innych istotnych interakcji deferoksaminy.
Wpływ na ciążę
Nie przeprowadzono odpowiednich badań dotyczących wpływu deferoksaminy na ciążę. Lek może być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu.
Wpływ na laktację
Nie wiadomo, czy deferoksamina przenika do mleka matki. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u kobiet karmiących piersią.
Wpływ na płodność
Nie stwierdzono wpływu deferoksaminy na płodność.
Skutki uboczne
Najczęstszymi skutkami ubocznymi deferoksaminy są bóle głowy, nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, gorączka, dreszcze, zmęczenie, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, obrzęki, wysypka i świąd skóry. Rzadziej mogą wystąpić reakcje alergiczne, zaburzenia krwiotwórcze, uszkodzenie nerek i wątroby.
Objawy przedawkowania
Przedawkowanie deferoksaminy może prowadzić do uszkodzenia nerek, wątroby i układu krwiotwórczego. W przypadku przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Mechanizm działania
Deferoksamina jest substancją chelatującą, czyli wiążącą jony metali. Lek wiąże jony żelaza w organizmie i ułatwia ich wydalanie z moczem i kałem.
Wchłanianie
Deferoksamina jest słabo wchłaniana z przewodu pokarmowego. Najlepiej działa podana dożylnie lub podskórnie.
Dystrybucja
Deferoksamina dystrybuuje się do tkanek i narządów, gdzie wiąże jony żelaza.
Metabolizm
Deferoksamina jest metabolizowana w wątrobie.
Wydalanie
Deferoksamina jest wydalana z moczem i kałem.
Podsumowanie
Deferoksamina jest lekiem stosowanym w leczeniu przewlekłej hemochromatozy i zatrucia żelazem. Lek działa poprzez wiązanie jonów żelaza i ułatwienie ich wydalania z organizmu. Deferoksamina może powodować skutki uboczne, takie jak bóle głowy, nudności, wymioty i biegunka. Przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać badania krwi i monitorować poziom żelaza i funkcję nerek. Deferoksamina jest przeciwwskazana u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub jakikolwiek składnik preparatu. Przedawkowanie deferoksaminy może prowadzić do uszkodzenia nerek, wątroby i układu krwiotwórczego. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Deferoksamina nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach przed rozpoczęciem leczenia deferoksaminą.
