Ranitydyna to lek z grupy antagonistów receptorów H2, stosowany w leczeniu chorób żołądkowo-jelitowych, takich jak choroba wrzodowa, choroba refluksowa przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka oraz zespół Zollingera-Ellisona.
Dawkowanie
Dawkowanie ranitydyny zależy od rodzaju choroby oraz wieku pacjenta. Zazwyczaj stosowana dawka wynosi od 150 do 300 mg na dobę, podzielona na 2-3 dawki. W przypadku choroby wrzodowej dawka może być zwiększona do 600 mg na dobę.
Przeciwskazania do stosowania
Ranitydyna jest przeciwwskazana u pacjentów z nadwrażliwością na ten lek oraz u pacjentów z niewydolnością nerek.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem stosowania ranitydyny należy poinformować lekarza o wszelkich chorobach oraz przyjmowanych lekach. W przypadku wystąpienia objawów alergicznych należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Ranitydyna może wpływać na działanie innych leków, takich jak antybiotyki, leki przeciwgrzybicze, leki przeciwbólowe oraz leki przeciwzakrzepowe. Przed rozpoczęciem stosowania ranitydyny należy poinformować lekarza o przyjmowanych lekach.
Interakcje z alkoholem
Stosowanie alkoholu podczas leczenia ranitydyną może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy czy osłabienie.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Ranitydyna może powodować zawroty głowy oraz osłabienie, co może wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn. Pacjenci powinni unikać prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn podczas stosowania leku.
Inne rodzaje interakcji
Ranitydyna może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych, takich jak badania czynności wątroby czy badania hormonalne. Przed przeprowadzeniem badań należy poinformować lekarza o stosowaniu ranitydyny.
Wpływ na ciążę
Ranitydyna może być stosowana w czasie ciąży tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy skonsultować się z lekarzem.
Wpływ na laktację
Ranitydyna przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się stosowania leku podczas karmienia piersią.
Wpływ na płodność
Nie ma danych na temat wpływu ranitydyny na płodność.
Skutki uboczne
Stosowanie ranitydyny może powodować działania niepożądane, takie jak bóle głowy, zawroty głowy, nudności, biegunka, zaparcia, suchość w ustach, zmęczenie oraz zaburzenia snu.
Objawy przedawkowania
Przedawkowanie ranitydyny może prowadzić do wystąpienia objawów takich jak zawroty głowy, osłabienie, nudności, wymioty oraz zaburzenia rytmu serca. W przypadku przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Mechanizm działania
Ranitydyna działa jako antagonist receptorów H2, blokując wydzielanie kwasu solnego w żołądku oraz zmniejszając jego stężenie w treści pokarmowej.
Wchłanianie
Ranitydyna jest dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego.
Dystrybucja
Ranitydyna jest dobrze dystrybuowana w organizmie.
Metabolizm
Ranitydyna jest metabolizowana w wątrobie.
Wydalanie
Ranitydyna jest wydalana z organizmu głównie przez nerki.
Podsumowanie
Ranitydyna jest lekiem stosowanym w leczeniu chorób żołądkowo-jelitowych. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy poinformować lekarza o wszelkich chorobach oraz przyjmowanych lekach. Stosowanie alkoholu podczas leczenia ranitydyną może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Lek może powodować zawroty głowy oraz osłabienie, co może wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn.
