Inozyna pranobeks jest stosowana w leczeniu zakażeń wirusowych, w tym wirusa opryszczki, wirusa cytomegalii oraz wirusa Epsteina-Barr. Może być również stosowana w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak toczeń rumieniowaty układowy.
Dawkowanie
Dawkowanie inozyny pranobeks zależy od wieku pacjenta, wagi ciała oraz rodzaju choroby. Zazwyczaj dawka wynosi od 50 do 100 mg/kg masy ciała na dobę, podzielona na 3-4 dawki.
Przeciwskazania do stosowania
Inozyna pranobeks jest przeciwwskazana u pacjentów z nadwrażliwością na składniki leku.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem terapii należy dokładnie przebadać pacjenta pod kątem chorób wątroby oraz nerek. W trakcie leczenia należy monitorować poziom kwasu moczowego we krwi oraz funkcję nerek.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Inozyna pranobeks może zwiększać stężenie kwasu moczowego we krwi, co może zwiększać ryzyko działań niepożądanych związanych z lekami moczopędnymi.
Interakcje z alkoholem
Nie stwierdzono interakcji inozyny pranobeks z alkoholem.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Inozyna pranobeks nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Nie stwierdzono innych istotnych interakcji inozyny pranobeks z innymi lekami.
Wpływ na ciążę
Nie przeprowadzono odpowiednich badań dotyczących wpływu inozyny pranobeks na ciążę. Należy unikać stosowania leku w ciąży, chyba że korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu.
Wpływ na laktację
Nie wiadomo, czy inozyna pranobeks przenika do mleka matki. Należy unikać stosowania leku w okresie karmienia piersią, chyba że korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla dziecka.
Wpływ na płodność
Nie stwierdzono wpływu inozyny pranobeks na płodność.
Skutki uboczne
Najczęstszymi skutkami ubocznymi inozyny pranobeks są bóle brzucha, nudności, wymioty oraz biegunka. Mogą również wystąpić bóle głowy, zawroty głowy oraz reakcje alergiczne.
Objawy przedawkowania
Objawami przedawkowania inozyny pranobeks mogą być nudności, wymioty, biegunka oraz bóle brzucha. W przypadku przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Mechanizm działania
Inozyna pranobeks jest prolekiem, który po podaniu ulega przemianie do inozydu i pranobeksu. Inozyd jest metabolitem purynowym, który zwiększa produkcję przeciwciał oraz aktywuje limfocyty T. Pranobeks natomiast zwiększa wchłanianie inozydu przez komórki oraz zwiększa jego stabilność.
Wchłanianie
Inozyna pranobeks jest dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego.
Dystrybucja
Inozyna pranobeks jest szybko dystrybuowana do tkanek.
Metabolizm
Inozyna pranobeks ulega przemianie do inozydu i pranobeksu.
Wydalanie
Inozyna pranobeks jest wydalana głównie przez nerki.
Podsumowanie
Inozyna pranobeks jest lekiem stosowanym w leczeniu zakażeń wirusowych oraz chorób autoimmunologicznych. Lek może powodować skutki uboczne, takie jak bóle brzucha, nudności oraz wymioty. Przed rozpoczęciem terapii należy dokładnie przebadać pacjenta pod kątem chorób wątroby oraz nerek. Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn. Należy unikać stosowania leku w ciąży oraz w okresie karmienia piersią, chyba że korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu lub dziecka.
