Pleriksafor jest lekiem stosowanym w leczeniu niedokrwistości u pacjentów z zespołem mielodysplastycznym (MDS) z niedoborem erytropoetyny (EPO).
Dawkowanie
Dawkowanie leku Pleriksafor powinno być ustalone przez lekarza prowadzącego i dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Zazwyczaj zaleca się podawanie leku w dawce 0,75 mg/kg masy ciała podskórnie raz na tydzień.
Przeciwskazania do stosowania
Pleriksafor jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem leczenia Pleriksaforem należy dokładnie ocenić ryzyko wystąpienia zdarzeń zakrzepowych. Lekarz powinien monitorować poziom hemoglobiny i hematokrytu oraz przeprowadzać badania krwi w celu wykrycia zdarzeń zakrzepowych.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji Pleriksaforu z innymi lekami.
Interakcje z alkoholem
Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji Pleriksaforu z alkoholem.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Nie stwierdzono wpływu Pleriksaforu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji Pleriksaforu z innymi substancjami.
Wpływ na ciążę
Nie przeprowadzono odpowiednich badań dotyczących wpływu Pleriksaforu na ciążę. Lek powinien być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu.
Wpływ na laktację
Nie wiadomo, czy Pleriksafor przenika do mleka kobiecego. Zaleca się ostrożność podczas stosowania leku u kobiet karmiących piersią.
Wpływ na płodność
Nie stwierdzono wpływu Pleriksaforu na płodność.
Skutki uboczne
Najczęstszymi skutkami ubocznymi Pleriksaforu są bóle głowy, bóle kończyn, bóle mięśni, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, zmniejszenie apetytu, zmęczenie, gorączka, dreszcze, osłabienie, obrzęki, wysypka, świąd skóry, bóle w klatce piersiowej, duszność, nadmierna potliwość, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, zaburzenia widzenia, szumy uszne, zmniejszenie liczby płytek krwi, zwiększenie stężenia ferrytyny we krwi oraz zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
Objawy przedawkowania
Nie stwierdzono przypadków przedawkowania Pleriksaforu.
Mechanizm działania
Pleriksafor jest syntetycznym analogiem peptydu łańcucha bocznego erytropoetyny (EPO), który działa jako agonista receptora EPO. Lek stymuluje produkcję erytrocytów w szpiku kostnym poprzez zwiększenie liczby prekursorów erytrocytów.
Wchłanianie
Pleriksafor jest szybko wchłaniany po podaniu podskórnym.
Dystrybucja
Nie stwierdzono klinicznie istotnych informacji na temat dystrybucji Pleriksaforu.
Metabolizm
Pleriksafor jest metabolizowany w wątrobie.
Wydalanie
Pleriksafor jest wydalany głównie przez nerki.
Podsumowanie
Pleriksafor jest lekiem stosowanym w leczeniu niedokrwistości u pacjentów z zespołem mielodysplastycznym (MDS) z niedoborem erytropoetyny (EPO). Lek działa jako agonista receptora EPO i stymuluje produkcję erytrocytów w szpiku kostnym. Przed rozpoczęciem leczenia należy dokładnie ocenić ryzyko wystąpienia zdarzeń zakrzepowych. Najczęstszymi skutkami ubocznymi Pleriksaforu są bóle głowy, bóle kończyn, bóle mięśni, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, zmniejszenie apetytu, zmęczenie, gorączka, dreszcze, osłabienie, obrzęki, wysypka, świąd skóry, bóle w klatce piersiowej, duszność, nadmierna potliwość, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, zaburzenia widzenia, szumy uszne, zmniejszenie liczby płytek krwi, zwiększenie stężenia ferrytyny we krwi oraz zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Lekarz powinien monitorować poziom hemoglobiny i hematokrytu oraz przeprowadzać badania krwi w celu wykrycia zdarzeń zakrzepowych. Lek powinien być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Zaleca się ostrożność podczas stosowania leku u kobiet karmiących piersią. Nie stwierdzono przypadków przedawkowania Pleriksaforu.
