Pazopanib to lek stosowany w leczeniu zaawansowanego lub przerzutowego raka nerki, a także w leczeniu mięsaków tkanek miękkich.
Dawkowanie
Dawkowanie pazopanibu zależy od wagi pacjenta oraz stanu jego zdrowia. Zazwyczaj zaleca się przyjmowanie jednej tabletki raz dziennie, co najmniej godzinę przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku.
Przeciwskazania do stosowania
Pazopanib jest przeciwwskazany u pacjentów uczulonych na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem leczenia pazopanibem należy dokładnie przebadać pacjenta pod kątem ewentualnych chorób serca, wątroby oraz nerek. Lek może wpływać na układ krążenia, dlatego należy monitorować ciśnienie krwi oraz rytm serca.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Pazopanib może wchodzić w interakcje z innymi lekami, w tym z lekami przeciwzakrzepowymi, lekami przeciwpadaczkowymi oraz lekami przeciwwirusowymi. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach.
Interakcje z alkoholem
Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas przyjmowania pazopanibu, ponieważ może to zwiększać ryzyko działań niepożądanych.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Pazopanib może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania maszyn. Pacjenci powinni unikać prowadzenia pojazdów oraz obsługiwanie maszyn, jeśli odczuwają senność lub zawroty głowy.
Inne rodzaje interakcji
Pazopanib może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych, w tym na poziom glukozy we krwi oraz na poziom enzymów wątrobowych.
Wpływ na ciążę
Pazopanib jest kategoryzowany jako lek kategorii D w ciąży, co oznacza, że może szkodzić płodowi. Kobiety w ciąży lub planujące ciążę powinny unikać stosowania pazopanibu.
Wpływ na laktację
Nie wiadomo, czy pazopanib przenika do mleka matki. Kobiety karmiące piersią powinny unikać stosowania pazopanibu lub przerwać karmienie piersią podczas leczenia.
Wpływ na płodność
Pazopanib może wpływać na płodność u mężczyzn i kobiet. Pacjenci powinni porozmawiać z lekarzem na temat możliwości zachowania płodności przed rozpoczęciem leczenia.
Przedawkowanie pazopanibu może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych, takich jak nudności, wymioty, biegunka oraz nadciśnienie tętnicze. W przypadku przedawkowania należy skontaktować się z lekarzem.
Mechanizm działania
Pazopanib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej, co oznacza, że hamuje aktywność białka, które jest odpowiedzialne za wzrost i podział komórek nowotworowych.
Wchłanianie
Pazopanib jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego.
Dystrybucja
Pazopanib jest dystrybuowany do tkanek organizmu, w tym do guza nowotworowego.
Metabolizm
Pazopanib jest metabolizowany w wątrobie.
Wydalanie
Pazopanib jest wydalany z organizmu głównie przez nerki.
Podsumowanie
Pazopanib jest lekiem stosowanym w leczeniu raka nerki oraz mięsaków tkanek miękkich. Lek może wpływać na układ krążenia, dlatego należy monitorować ciśnienie krwi oraz rytm serca. Pazopanib może wchodzić w interakcje z innymi lekami, dlatego należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach. Pazopanib jest przeciwwskazany u pacjentów uczulonych na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Pacjenci powinni unikać prowadzenia pojazdów oraz obsługiwanie maszyn, jeśli odczuwają senność lub zawroty głowy. Pazopanib może wpływać na płodność u mężczyzn i kobiet, dlatego pacjenci powinni porozmawiać z lekarzem na temat możliwości zachowania płodności przed rozpoczęciem leczenia. Do najczęstszych skutków ubocznych stosowania pazopanibu należą: zmęczenie, nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, wysypka skórna, nadciśnienie tętnicze, bóle mięśni i stawów. Przedawkowanie pazopanibu może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych, w przypadku przedawkowania należy skontaktować się z lekarzem. Pazopanib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej, co oznacza, że hamuje aktywność białka, które jest odpowiedzialne za wzrost i podział komórek nowotworowych. Pazopanib jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego, dystrybuowany do tkanek organizmu, w tym do guza nowotworowego, metabolizowany w wątrobie oraz wydalany z organizmu głównie przez nerki.
