Mannitol jest stosowany w leczeniu obrzęków mózgu, obrzęków płuc, obrzęków nerkowych, a także w celu zmniejszenia ciśnienia wewnątrzgałkowego w przypadku jaskry. Ponadto, mannitol jest stosowany jako środek przeczyszczający w celu przygotowania pacjenta do badań diagnostycznych.
Dawkowanie
Dawkowanie mannitolu zależy od wskazań do stosowania oraz stanu pacjenta. Zwykle stosuje się dawkę 0,25-2 g/kg masy ciała podawaną dożylnie w ciągu 30-60 minut. Dawkę i czas podawania należy dostosować do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Przeciwskazania do stosowania
Mannitol jest przeciwwskazany u pacjentów z niewydolnością nerek, ciężką niewydolnością serca, obrzękiem płuc związanych z niewydolnością serca oraz u pacjentów z nadwrażliwością na mannitol.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Podczas stosowania mannitolu należy monitorować stężenie elektrolitów we krwi oraz funkcję nerek. Mannitol może powodować odwodnienie organizmu, dlatego należy uważać na objawy odwodnienia, takie jak suchość w ustach, zmniejszone oddawanie moczu, zmęczenie, zawroty głowy.
Interakcje z innymi substancjami czynnymi
Mannitol może wpływać na działanie innych leków, takich jak leki moczopędne, leki przeciwnadciśnieniowe oraz leki przeciwpłytkowe. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach przed rozpoczęciem stosowania mannitolu.
Interakcje z alkoholem
Nie stwierdzono interakcji mannitolu z alkoholem.
Wpływ na prowadzenie pojazdów
Mannitol nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Nie stwierdzono innych rodzajów interakcji mannitolu.
Wpływ na ciążę
Mannitol może być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Należy skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania mannitolu w ciąży.
Wpływ na laktację
Nie wiadomo, czy mannitol przenika do mleka matki. Należy skonsultować się z lekarzem przed stosowaniem mannitolu podczas karmienia piersią.
Wpływ na płodność
Nie stwierdzono wpływu mannitolu na płodność.
Skutki uboczne
Najczęstszymi skutkami ubocznymi mannitolu są bóle głowy, nudności, wymioty, biegunka, zaczerwienienie skóry oraz ból w miejscu podania. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić reakcje alergiczne oraz zaburzenia elektrolitowe.
Objawy przedawkowania
Objawami przedawkowania mannitolu są bóle głowy, nudności, wymioty, biegunka, zaczerwienienie skóry oraz ból w miejscu podania. W przypadku przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Mechanizm działania
Mannitol działa jako środek osmotyczny, czyli zwiększa ciśnienie osmotyczne osocza krwi, co prowadzi do przesunięcia płynów z tkanki obrzękniętej do krwiobiegu. Dzięki temu zmniejsza się obrzęk mózgu, płuc oraz nerek.
Wchłanianie
Mannitol jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego oraz z miejsca podania do krwiobiegu.
Dystrybucja
Mannitol dystrybuuje się w całym organizmie, w tym do płynu mózgowo-rdzeniowego oraz do płynu nerkowego.
Metabolizm
Mannitol nie ulega metabolizmowi w organizmie.
Wydalanie
Mannitol jest wydalany przez nerki w postaci niezmienionej.
Podsumowanie
Mannitol jest stosowany w leczeniu obrzęków mózgu, płuc oraz nerek. Dawkowanie mannitolu zależy od wskazań do stosowania oraz stanu pacjenta. Mannitol może powodować odwodnienie organizmu, dlatego należy uważać na objawy odwodnienia. Mannitol działa jako środek osmotyczny, zwiększając ciśnienie osmotyczne osocza krwi. Mannitol jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego oraz z miejsca podania do krwiobiegu, dystrybuuje się w całym organizmie oraz jest wydalany przez nerki w postaci niezmienionej. Przed rozpoczęciem stosowania mannitolu należy skonsultować się z lekarzem.
