Jakie mamy rodzaje łuszczycy?

Jak rozpoznać łuszczycę i skąd bierze się choroba?

Pierwszym krokiem, aby rozpocząć leczenie objawów łuszczycy, jest prawidłowe rozpoznanie choroby. Łuszczyca występuje w różnych postaciach. W niektórych przypadkach mogą się łączyć i pojawiać jednocześnie lub nawracać w innej formie. Objawy są uwarunkowane typem choroby, jednak najczęściej bardzo łatwo można je zauważyć lub odczuć. Cechą wspólną dla wszystkich rodzajów łuszczycy to wykwit podstawowy, czyli wypukła, powiększająca się grudka zapalna koloru różowego lub czerwonobrunatnego, którą pokrywa drobnopłatowa łuska o srebrzystej barwie. Po usunięciu złuszczonego naskórka zauważyć można błyszczącą się powierzchnię skóry. Zmianom skórnym często towarzyszy lekkie pieczenie lub świąd. Schorzenie związane jest ze skróceniem czasu przemiany komórek, przez co zbyt szybko pojawiają się nowe komórki i stare nie nadążają z łuszczeniem.

Bezpośrednie przyczyny występowania łuszczycy nie są obecnie znane, jednak chorobę wiąże się z czynnikami genetycznymi lub immunologicznymi oraz stylem życia. Za pojawienie się łuszczycy w rodzinie prawdopodobnie odpowiedzialnych jest kilka genów jednocześnie. Obecność ich jednak nie koniecznie świadczy o tym, że dana osoba zachoruje. W niektórych przypadkach konieczne są także inne czynniki. U wielu pacjentów zauważyć można powiązania momentu powstania choroby z konkretnymi zdarzeniami, takimi jak silny stres, zażywanie wybranych leków, zmiany hormonalne w okresie dojrzewania lub przekwitania, używanie niektórych kosmetyków, warunki atmosferyczne - zimne i suche powietrze, różnego rodzaju infekcje, takie jak zapalenie gardła, urazy mechaniczne i poparzenia skóry.

Łuszczyca zwyczajna - jakie są jej odmiany?

Łuszczyca zwyczajna obejmuje najczęściej występujące odmiany choroby. Jej objawy różnią się wielkością i kształtem zmian skórnych. Należy do niej łuszczyca kropelkowata, która charakteryzuje się wieloma, drobnymi punkcikami rozsypanymi najczęściej w obrębie tułowiu i kończyn. To łagodna postać, która częściej występuje u dzieci. Innym typem schorzenia jest łuszczyca plackowata, monetarna i fesonowata. Dotyczą one tej samej formy schorzenia, jednak różnią się kształtem zmian. Często występują w różnych miejscach w postaci blaszek łuszczycowych czy wykwitów obrączkowatych i w zależności od przebiegu choroby mogą powiększać się lub ustępować w poszczególnych partiach ciała. W niektórych przypadkach zajmują rozległy obszar ciała, przez co leczenie jest trwałe i wieloetapowe.

Powszechnym typem choroby jest łuszczyca głowy, która charakteryzuje się rozprzestrzenianiem się zmian chorobowych na nieowłosione części ciała - czoło, szyję przestrzeń za uszami, a nawet wnętrze małżowiny usznej. Schorzenie wbrew pozorom nie powoduje wyłysienia, jednak towarzyszy mu świąd, przez co łatwo można podrażnić skórę głowy i doprowadzić do nadmiernego wypadania włosów. Dodatkowo zmiany skórne w obrębie głowy mogą pojawiać się równocześnie ze zmianami w innych partiach ciała - tułowia lub kończyn, co utrudnia rozpoznanie choroby. Łuszczycę zwyczajną obecnie uznaje się za schorzenie ogólnoustrojowe, gdyż może zwiększać ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, takich jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze czy miażdżyca. Z tego względu leczenie często wiąże się ze zmianą nawyków żywieniowych, zaprzestaniem palenia czy regularną aktywnością fizyczną.

Nietypowe formy łuszczycy - jakie typy się do niej zaliczają?

Poza pospolitymi odmianami łuszczycy wyróżnić można także rzadziej występujące formy różniące się miejscem wystąpienia choroby, jej objawami i intensywnością zmian skórnych. Jedną z nich jest łuszczyca stawowa zaliczająca się do najbardziej groźnych postaci, gdyż może powodować zapalenie stawów i ich przylegających struktur, a w późniejszym etapie nawet nieodwracalne uszkodzenia. Objawia się różnorodnymi zmianami stawowymi. Inna odmiana schorzenia to rzadka i wyjątkowo poważna łuszczyca krostkowa uogólniona. Charakteryzuje się krostami o podłożu zapalnym z jałową treścią ropną oraz oddzielaniem się naskórka. W wielu przypadkach zmiany obejmują powierzchnię całego ciała. Dodatkowo schorzenie w tej formie dużo częściej może powodować zmiany stawowe.

O łuszczycy krostkowej dłoni i stóp można mówić, jeśli zmiany skórne występują tylko na powierzchni dłoni lub podeszwy stóp. Objawia się najczęściej rumieniem w postaci zlewnych ognisk, na których pojawiają się liczne krosty z jałową wydzieliną ropną. Z tego względu może przypominać wyprysk lub różnego rodzaju alergie skórne. Podobną odmianą jest łuszczyca rąk i stóp, jednak nie ogranicza się do dłoni i podeszwy stopy, ale też zajmuje grzbiet rąk czy stóp. Najczęściej pojawia się wraz ze zmianami w innych lokalizacjach ciała. Łuszczyca wysiękowa, wyprzeniowa i odwrócona to odmiany znajdujące się w fałdach skórnych, takich jak pachwiny, fałdy podsutkowe, szpara pośladkowa, doły pachowe czy okolice genitaliów. Najczęściej mają formę gładkich, rumieniowych i połyskujących łusek, którym towarzyszy świąd. Łuszczyca paznokci może pojawić się jako jedyny objaw lub wraz z innymi symptomami. Choroba objawia się wgłębieniami i odkształceniami, a także plamami olejowymi pod płytką paznokciową.